ՀԱՐՍԻ ԾԱՂԿԵՓՆՋԻ ԳՈՒՅՆԸ

Սպիտակ - Այս դասական գույնը խորհրդանշում է հարսնացուի անմեղությունն ու երիտասարդությունը: Սպիտակ ծաղիկները փունջը դարձնում են պայծառ եւ լուսավոր: Սպիտակ լիլիաները` կույս Մարիամի անմեղության խորհրդանիշերը, լավագույն տարբերակներն են: Շատ հարմար են նաեւ սպիտակ վարդերը որպես սիրո բացատրություն: Գեղեցիկ է նաեւ փոքրիկ ծաղիկների համադրությունը:

Մանուշակագույն - Այս գույնը համապատասխանում է ոչ բոլոր հարսերին: Մանուշակագույնը ճոխության եւ հասունության գույնն է: Այս առումով հատկապես գերադասելի են օրխիդեաները: Այս գույնը եւ այս ծաղիկները հարմար կլինեն, եթե զույգերը ամուսնանում են ոչ առաջին անգամ: Իսկ ավելի բաց երանգի քիչ քանակությամբ ծաղիկների ներկայությունը կզարդարի երկնագույն կամ վարդագույն երանգներով ծաղկեփունջը:

Կանաչ - Այսպես թե այնպես այս գույնը առկա է ցանկացած փնջի մեջ, բայց քչերը գիտեն, որ այն կարող է լինել ծաղկեփնջի հիմնական գույնը: Եթե Ձեզ դուր են գալիս կանաչի բաց երանգները, կամ դուք կրելու եք կանաչագույն զգեստ, ապա կարող եք համարձակորեն կրել ծաղկեփունջ կանաչ վարդերից կամ մեխակներից: Նման ծաղկեփունջը կստեղծի թեթեւ գարնանային տրամադրություն, որը Ձեզ կուղեկցի ողջ օրվա ընթացքում:

Կապույտ - Հարսանեկան ծաղկեփնջի մեջ կապույտի մուգ երանգները հազիվ թե տեղին լինեն, սակայն բաց երկնագույն երանգները փունջը կդարձնեն առավել նրբաճաշակ եւ օրիգինալ: Երկնագույն կամ վարդագույն բաղադրիչներով զգեստի հետ այսպիսի փունջը կդիտվի ուղղակի պերճաշուք: Ի դեպ, երկնագույն երանգները խորհրդանշում են հավատարմություն: Միայն չպետք է մոռանալ, որ կապույտը սառը գույն է:

Դեղին - Տաք, արեւային այս գույնը կյանքի, լույսի եւ ամուսնության խորհրդանիշ է:

Նարնջագույն - Շատ տոնական եւ գրավիչ է: Փնջի մեջ նարնջագույն ծաղիկները հարստության, առողջության մաղթանքներ են:

Կարմիր - խորհրդանշում է սերը, կիրքը` հատկապես կարմիր վարդերը: Անկախ զգեստից կարմիր վարդերի փոքր փունջը գեղեցիկ կդիտվի հարսնացուի ձեռքերում:

Հարսանիքի ծաղիկները ընտրելիս կարելի է առաջնորդվել նաեւ Ձեր սեփական նախասիրությամբ: Սակայն կարեւոր է հիշել, որ ծաղկեփունջը հարսին պետք է նվիրի միայն եւ միայն փեսացուն: Այդպիսին է ավանդույթը:

Հունական հարսանիք

Հույների էթնիկ առանձնահատկությունները պահպանվում են նաեւ նրանց հարսանիքների ժամանակ. նրանք հարսանիքների ժամանակ մեծ պատրաստություն են տեսնում, որովհետեւ վստահ են, որ կրկնակի հյուրեր են ընդունելու:Նշանդրեքից հետո փեսան անպայման հարսի տուն պետք է ուղարկի հարսանիքի միսն ու խմիչքը: Անպայման մեծ սկուտեղով թխվում է ընկույզի միջուկով 2 հատ գաթա, մեկը` քավորի համար, մյուսը` հարսի, որն անպայման 3 անգամ խաչ են անում հարսի գլխին, հետո կտրատում են, հարսանյաց զգեստ հագցնողն էլ գաթան պետք է համտեսի ու ասի` հարսը բախտավոր լինի: Ողջ հարսանիքի ընթացքում հարսը պետք է ցուցաբերի հնազանդություն: 600-700 հոգանոց հարսանիքներում պոնտական ավանդույթները ներկայումս էլ լիովին պահպանվում են` եւ՛ Հունաստանում, եւ՛ այլուր: Ի դեպ, «չաղ հարսանիք» դարձվածքն իր օրիգինալ տարբերակով վերաբերում է հենց հունական չաղ ու շքեղ հարսանիքներին: Հայերն այն փոխառել են: Անկասկած, հունական խոհանոցը եւս օժտված է իր յուրահատկություններով, որտեղ գերակշռում են մսից պատրաստված կերակուրներն ու համեղ խմորեղենները: Օրինակ, Զատիկին պարտադիր թխվում է քուլուրիա: Վաղ ժամանակներից մինչ օրս հույները պատրաստում են նաև 40 շերտանի փախլավա` ընկույզով եւ մեղրով:

ֆրանսիացիները խմում են թասամանով

Նորվեգացիների համար հարսանեկան խնջույքն իրենից ոչ մի ճոխություն չի ներկայացնում: Վաղ շրջանից մինչ օրերս այստեղ պարտադիր հյուրասիրությունն իրենից ներկայացնում է միայն այսպես կոչված <<հարսնացուի ապուրը>>, որը պատրաստվում էր հացահատիկից եւ համեմունքներից: Ապուրը հրամցվում էր այն բանից հետո, երբ հարսնացուն հանում էր իր շքեղ զգեստը եւ հագնում ամուսնացած կնոջ հագուստ:Ապուրի ափսեն զարդարում են եւ պահանջում վճար նրա դիմաց:
Ճոխ հարսանիքներով հայտնի է Դանիան, որտեղ կեղեքիչ, բյուջեում ճեղքվածք առաջացնող հարսանիքների դեմ արդեն սկսել են պայքարել օրենսդրորեն: Ավանդական հարսանիքներն այստեղ ընթանում էին բավականին ճոխ:
Հին ֆրանսիական հարսանեկան ավանդույթը նույնպես հետաքրքիր է: Երկու բռնակ ունեցող մեծ թասանմանով ֆրանսիացիները խմում են երիտասարդ զույգի երջանկության համար: Ավանդույթը մինչ օրս պահպանվում է Ֆրանսիայում:
Արաբների մոտ ընդունված է կազմակերպել շքեղ հարսանեկան խնջույք: Հարսանիքի առաջին օրը արաբական չափանիշներով նշում են <<համեստ>>: Երեկույթի ժամանակ, որին մասնակցում են ընդամենը հազար մարդ, հյուրերին հյուրասիրում են հյութերով եւ քաղցրավենիքներով: Իսկ ահա երկրորդ օրը սկսվում է իսկական ուրախությունը: Հարսանիքից հետո մնացած կերակուրը բաժանվում է հարազատներին եւ բարեկամներին: Մեկ շաբաթ անց հյուրընկալված մարդիկ հրավիրում են իրենց մոտ նորապսակներին, եւ խնջույքը շարունակվում է: Իսկական արաբական հարսանիքն այս կերպ շարունակվում է մեկ ամիս:
ճապոնական հարսանիքներում հարսն ու փեսան խմում են ուղիղ ինը կում սակե` բրնձի օղի: Համարվում է, որ առաջին կումից հետո նրանք արդեն պաշտոնապես մարդ ու կին են:

Հարսի ընհկերուհիները , փեսայի ընկերները

Այսօր Dikadance-ի հաճախորդները միայն հարսանեկան իրարանցման մեջ գտնվողներն են, սակայն միայն հարսն ու փեսան չեն: Լինում են դեպքեր, երբ, բացի հարսնուփեսի պարից, զույգերը պարում են նաեւ պարեր, որտեղ հարսը իր ընկերուհիների, իսկ փեսան իր ընկերների հետ է հանդես գալիս:

Հարսանեկան մոմերով պար

Հարսանեկան արարողության անբաժանելի մասն է կազմում զույգի առաջին վալսը: Այնուհետև հարսանեկան Վալսին հաջորդում է Հարսի պարը: Ոչ վաղ անցյալում Հարսի պարը հարսանյաց հանդեսի ժամանակ հարսի մենապարն էր, որի ընթացքում նրան առատորեն շաբաշ (գումար) էին բաշխում: Այժմ հարսի պարը հայկական նազանի պարն է, որտեղ ամբողջությամբ ներկայացվում է հայի քնքուշ և նաիրյան ձեռքերի շարժումներն ու հպարտ հայուհու կեցվածքը: Ամենավերջում` ‹‹Բարի գիշերին››, պարում էին մոմերով պարը: Մոմերով կամ վերջին պարը հարսանիքի ավարտին ամուսնացածների կլոր պարն է, որի ընթացքում պարողները ձեռքերում պահում են վառվող մոմեր:Այս պարը մինչև այսօր հարսանեկան հանդեսների վարջաբանն է հանդիսանում:

«Ցանցավոր Հարսանիք»-« Կարմիր Հարսանիք»

Մեզ բոլորիս հայտնի է «Ոսկե եվ Արծաթե Հարսանիքներ» արտահայտությունները,որոնք տոնվում են համապատասխանաբար միասնական կյանքի 25 եվ 50 տարիների առիթով:Իսկ երբեվե՞ մտածել եք ՝ինչպես են անվանվում ամուսնական կյանքի նմացյալ հոբելյանները:Ուրեմն այսպես՝ ամուսնական կյանքի առաջին օրվանից մինջեվ առաջին հոբեյլանը ՝ անվանվում է «Կանանչ հարսանիք», այն տոնվում է յուրաքանչյուր ամիս ամուսնության օրը :Այդ օրերին հատկանշական է միմյանց ծաղիկներ նվիրել:
Իսկ Ամուսնության առաջին տարելիցը անվանում են «Ցանցավոր Հարսանիք» марлевая . այս օրը զույգերը միմյանց նվիրում են բամբակյա կամ ցանցավոր հումքից պատրաստված թաշկինակներ :
Երկրորդ տարելիցը անվանվում է «Թղթե Հարսանիք»ապա՝
3-րդ տարին -«Կաշվե Հարսանիք»
4-րդ տարին-«Մոմե Հարսանիք»
5-րդ տարին- «Փայտե Հարսանիք»
6-րդ տարին-«Չուգունե հարսանիք»
Ամուսնության 10-րդ տարեդարձը անվանվում է «Վարդե Հարսանիք».Այս օրվա խորհրդանիշը եվ լավագուն նվերը բնականաբար վարդերն են եվ վանդագույն ցանկացած նվեր:
14-րդ տարին -« Ագաթե հարսանիք»
15-րդ տարեդարձը-«Բյուրեղյա Հարսանիք»
18 -րդ տարին-«Փիրուզե Հարսանիք»
20-րդ տարին -«Ֆոսֆորե Հարսանիք»
25-րդտարին-«Արծաթե Հարսանիք»
Հարսանեկան կյանքի 30 ամյակը համարվում է «Մարգարտե Հարսանիք»
40-րդ տարեդարձը՝ «Ռուբինե Հարսանիք»
45-րրդ տարելիցը՝ «Սապֆիրե Հարսանիք»
50 Այակը բնականաբար մեզ արդեն ծանոթ «Ոսկե Հարսանիքն » է
Նրան հաջորդում են՝
55 տարի՝ «Ադամանդե հարսանիք»
60տարի՝ «Ալմաստե Հարսանիք»
70 տարի «Շնորհակալության Հարսանիք»
80 տարի« Կաղնե հարսանիք»
100 տարի « Կարմիր Հարսանիք»
Ի ուրախություն մարդկության հարսանեկան հոբելյանի նման տարելից արդեն եղել է , իրենց համատեղ կյանքի հարյուրամյակն են նշել 126 ամյա Նիֆտուլան եվ իր 116 ամյան կին Բալարեման: