Հարսանեկան արարողության անբաժանելի մասն է կազմում զույգի առաջին վալսը: Այնուհետև հարսանեկան Վալսին հաջորդում է Հարսի պարը: Ոչ վաղ անցյալում Հարսի պարը հարսանյաց հանդեսի ժամանակ հարսի մենապարն էր, որի ընթացքում նրան առատորեն շաբաշ (գումար) էին բաշխում: Այժմ հարսի պարը հայկական նազանի պարն է, որտեղ ամբողջությամբ ներկայացվում է հայի քնքուշ և նաիրյան ձեռքերի շարժումներն ու հպարտ հայուհու կեցվածքը: Ամենավերջում` ‹‹Բարի գիշերին››, պարում էին մոմերով պարը: Մոմերով կամ վերջին պարը հարսանիքի ավարտին ամուսնացածների կլոր պարն է, որի ընթացքում պարողները ձեռքերում պահում են վառվող մոմեր:Այս պարը մինչև այսօր հարսանեկան հանդեսների վարջաբանն է հանդիսանում:
Этот комментарий был удален автором.
ОтветитьУдалитьՎերջին պարը մոմերի տակ ե՞ն պարում, թե միայն ձեռքերում վառվող մոմեր են պահում:
ОтветитьУдалитьЭтот комментарий был удален автором.
ОтветитьУдалитьՎայ ապրեք դուք: Շարունակեք պարեր սովորեցնել ու ուսումնասիրել հարսանեկան երեկոներ ու խնջույքներ կազմակերպելու հայկական ավանդույթները:
ОтветитьУдалитьAni ev Anna Mkrtchyaner jaaaaaaaaaaaaaaan im harsenakan par@ Dzer mot em galu sovorem....mnum e pesan hatnvi :D
ОтветитьУдалитьЭтот комментарий был удален автором.
ОтветитьУдалить